U radu se sa tehničkog i funkcionalnog stanovišta definiše faktor sigurnosti (ili upotrebljivosti) (γ), građevinskih konstrukcija, kao odnos nosivosti konstrukcije S i projektnog opterećenja L i on (γ) uvek mora biti veći od 1. Iako je cilj rada da se definiše termin “faktor sigurnosti” date su dve definicije. Navedeni termin nema smisla sve dok se ne poveže sa odgovarajućom verovatnoćom. Svojstva otpornosti materijala i maksimalni uticaj opterećenja kojima su konstrukcije izložene promenljivi su, pa se koristi teorija verovatnoće i matematičke statistike. Radije se koristi i termin “efekat-opterećenje” nego “opterećenje”, jer se ono menja tokom vremena. Vrši se selekcija termina verovatnoća u zavisnosti od više uslova, kao što je na primer vrednost ljudskog života ili cena koštanja i održavanja građevinske konstrukcije. Uveden je standard za upoređivanje kao neko verovatno odstupanje od Gauss-Laplass-ovog zakona normalne raspodele.

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.